Op dit moment zijn we in Lapland, ruim 1400km van Göteborg vandaan. Om precies te zijn in Porjus, wat tussen Jokkmokk en Gällivare in Norbottens län ligt. We hebben de (nacht)trein genomen, die ons met één overstap in 18uur naar Lapland bracht. Met de huurauto zijn we vervolgens naar het appartement in Porjus gereden. Grappig genoeg zijn we hier afgelopen zomer ook doorheen gereden, toen een onbetekenend klein dorpje op de route naar het noorden. Nu is het een hele toffe bestemming om Lapland in de winter te ontdekken! Nu ik dit plaats, hebben we er al drie nachten op zitten en hebben we nog twee nachten te gaan. We hebben nu al zoveel gedaan en gezien, dat één blog niet genoeg is om onze tijd in Lapland te beschrijven. Dus hierbij ‘alleen’ het noorderlicht!
De jacht op het noorderlicht
Met behulp van websites en apps kun je een inschatting maken van de (mogelijke) intensiteit van het noorderlicht. Daarnaast is een onbewolkte lucht een must, want anders zie je er natuurlijk niets van. Voor beide speelt onder andere de tijd van het jaar mee. Zo schijnt er in maart bijvoorbeeld vaak een hoge activiteit te zijn (de weken rondom 21 maart) en sneeuwt het in maart doorgaans niet meer, waardoor de kans op onbewolkte luchten groter is. Bij het appartement waar we verblijven hebben ze nog een extra ondersteuning: webcams. In alle windrichtingen is er ten minste één camera gericht en de beelden ervan zijn via de website te bekijken. Op deze webcams zie je vanuit je warme appartement of er noorderlicht-activiteit opkomt én of de bewolking deze ook toelaat om te zien. Heel handig dus! Tot slot heeft heeft het appartement grote ramen, waarvanuit je dus ook goed kunt kijken wat er al zichtbaar is..! Zo hoef je dus niet de hele nacht in de kou te blijven staan, hopend op wat groens in de lucht.
Het enige wat ik verder nog deed, is alle spullen klaarleggen (camera, opgeladen accu’s, warme kleren), papa bellen om de camerainstellingen en tips rondom nachtfoto’s weer even door te nemen en natuurlijk de webcams in de gaten houden.
De eerste twee nachten hebben we ‘pech’: de eerste nacht is de activiteit hoog, maar de bewolking te dicht om iets te kunnen zien. Een enkele keer verschijnt een groene glimp tussen de wolken door, maar meer niet. Toch zijn die eerste glimpen al heel erg tof om te zien! Met eigen ogen zie je niet veel meer dan een groene waas achter de wolken, maar de camera maakt er al wat meer van..!
De tweede nacht is het andersom: de hemel is veel minder bewolkt, maar er is weinig noorderlicht-activiteit zichtbaar. We blijven de webcams in de gaten houden, maar uiteindelijk is het toch tijd om te gaan slapen. Toen ik rond kwart voor drie toevallig wakker werd (ik ben nou eenmaal een ‘slechte’ slaper), zag ik toch wat activiteit op de webcam. Dus ik maak Hermen even wakker en laat zien waarvoor ik naar buiten ga. Hermen draait zich weer lekker om, dus ik ga in m’n eentje even naar buiten. En inderdaad, er is een glimp zichtbaar! Met het blote oog is het lichtjes groen, maar verder niet zoveel. Na een kwartiertje is het ook weer weg, maar de eerste ‘echte’ noorderlichtfoto is een feit!
Afgelopen nacht was er echter een enorme activiteit van het noorderlicht én ook nog eens een redelijk heldere lucht, heel veel mazzel dus! Dus zodra de webcams de activiteit aankondigen zijn we naar buiten gerend – warm aangekleed, want het is rond de -8 graden. Al de eerste keer dat we naar buiten renden, was het noorderlicht goed te zien en we genieten volop. De tweede keer dat we buiten staan begint het licht te ‘dansen’: het beweegt als een grote lichtvlek boven ons. Het neemt allemaal verschillende vormen aan en beweegt zich over de hele hemel. We weten niet waar te kijken en roepen steeds: Kijk hier! en Wow! Op een bepaald moment merken we dat we niet meer hoeven te roepen, maar blijven we gewoon heel veel om ons heen kijken. Heel bijzonder om te zien!! Na een uur van verwondering neemt de activiteit af en (met inmiddels toch wel koude voeten) gaan we weer naar binnen.
De laatste keer dat ik naar buiten ga, zat ik al in m’n pyjama aan de rand van het bed, maar toch check ik nog de webcam. Dan duikt er plotseling een hele heldere streep in het noorden op! Dus ik kleed me gauw weer aan, en dat was het waard!!
Waarvoor we naar Lapland zijn gekomen
Na deze foto’s is het misschien moeilijk te geloven, maar het noorderlicht is niet de hoofdreden dat we naar Lapland zijn gekomen; dat is namelijk om het winterse Zweden te ontdekken. En dat doen we dan ook! Een tipje van de sluier wat we hier zoal zien en doen: roadtrippen met besneeuwde uitzichten, op zoek naar wild life, (een poging doen tot) cross country skiing, en nog meer…! De volgende blog zal ik hierover schrijven (incl. natuurlijk de nodige foto’s).
Foto: Porjus, Zweden; maart 2022
Wauw, wat een fantastisch schouwspel moet dat zijn geweest. En weer zulke mooie foto’s, echt prachtig. Heel bijzonder fenomeen is dat noorderlicht toch. Wat jullie betreft de moeite waard om eens op te zoeken?
Ja, dat was het zeker! En dank.
Ja, het is zeker de moeite waard! In het echt is het ook indrukwekkender, omdat je dan echt de grootsheid ervan ervaart. Maar het is wel lastig om het gericht op te zoeken, omdat je ook maar zo ns pech kunt hebben. Als ik het goed begrijp hebben we nu ook mazzel gehad met de intensiteit ervan. Dus als je het op gaat zoeken, is het wel slim om het noorderlicht niet als enige doel te hebben en ook te kunnen genieten van de andere zaken eromheen, zoals de mooie omgeving en de winterse activiteiten. En ook die zijn supertof hier!
wat een prachtig gezicht , heel indrukwekkend